Pandemische verstoringen: de COVID-19-pandemie verstoorde wereldwijde toeleveringsketens, wat leidde tot fabrieksafsluitingen en vertragingen in de chipproductie.Deze tegenslag had een rimpeleffect op meerdere industrieën.
Verhoogde vraag: de opkomst van externe werkzaamheden, online onderwijs en het Internet of Things (IoT) leidde tot een verhoogde vraag naar elektronische apparaten, waardoor het tekort werd verergerd.
Geopolitieke factoren: handelsspanningen en exportbeperkingen tussen grote chipproducerende landen, zoals de VS en China, spannen de supply chain verder op.
Complexe productie: het productieproces van halfgeleiders is zeer complex en vereist gespecialiseerde apparatuur.Tekorten van deze tools en materialen hebben bijgedragen aan het probleem.
Lange doorlooptijden: het bouwen van nieuwe chipfabricagefaciliteiten is een tijdrovend proces en de doorlooptijden voor het vergroten van de chipproductiecapaciteit kunnen meerdere jaren duren.
Er zijn inspanningen aan de gang om het chiptekort aan te pakken, inclusief investeringen in binnenlandse chipproductie en samenwerkingen tussen overheden en spelers in de industrie.Het kan echter enige tijd duren voordat de supply chain stabiliseert en het tekort volledig is opgelost.